Föstudagur

Afmaelisbörn dagsins eru
Ásta Hannesdóttir (22)
Eszter Taláber (24)
Theim er óskad innilega til hamingju med afmaelid.

Annars er mest lestni linkurinn minn thessa dagana thessi hérna. Hér talar stúlka sem veit hvad hún er ad segja!
Annars er ég eitthvad hálfthreytt. Búin ad vera undir miklu tilfinningalegu álagi. Fer á skídi um helgina, mjög líklega.. to bude neco.. thad verdur eitthvad krakkar mínir, ha!
Góda helgi!

Mig hefur alltaf langad ad vera sendiherra!

You're
the United Nations!

Most people think you're ineffective, but you are trying to
completely save the world from itself, so there's always going to be a long
way to go.  You're always the one trying to get friends to talk to each
other, enemies to talk to each other, anyone who can to just talk instead of
beating each other about the head and torso.  Sometimes it works and sometimes
it doesn't, and you get very schizophrenic as a result.  But your heart
is in the right place, and sometimes also in New York.
face="Times New Roman">Take the Country
Quiz at the Blue Pyramid

Ótrúlegt hvad madur virdist hafa komid vída vid ef madur telur flugvelli og pissustopp á rútuferdum.
Af kortinu maetti áaetla ad ég hefdi flatmagad vid endilanga strönd midjardarhafsins!
En ég hef thad ad markmidi ad heimsaekja a.m.k. 2 ný lönd á medan ég er hér í Prag.. Pólland og Holland.
Yeah!

create your personalized map of europe
or write about it on the open travel guide

bolla bolla.

Í dag er bolludagur og tví neydist ég til ad fá mér eins og eina bollu.. kannski café nordica bjódi upp á slíkan og thvílíkan kost?
Thetta er líka mjög fyndid.
Á föstudaginn tók ég stödupróf og haldid ekki bara ad ég sé í D-hópnum!!! Thrátt fyrir ad hafa varla lesid skrifad né talad og hvad thá heyrt thetta mál í 8 mánudi! Ég er nú aldeilis klár! Grúppurnar ná frá A og uppí E.
Ég er alveg eftir mig sko.
BOLLA BOLLA

FERDIN SEM HEFDI ÁTT AD VERA FARIN (MED RÚTU).

Jaeja.
Thid haldid ef til vill ad ég hafi verid ad fá mér hasssleikjó í Hollandi um helgina.... ég var ansi nálaegt tví. Ég lagdi meira ad segja af stad! Keypti Becherovku og hermelín ad faera gestgjöfum mínum frá gamla riddararíkinu. Fór í sturtu og pakkadi nidur, vel og vandlega. Kvaddi hana Nevu mína og sendi sms til allra átta.
En karlkyninu skyldi aldrei treyst, ekki einu sinni thótt hvorki sé um ad raeda líkamlega né andlega skuldbindingu. Hann Miroslav Balaj frá Slóvakíu sem var forsprakki thessarar ferdar var búin ad segja frá einhverri hraeódýrri lest (í eintölu) frá landamaerum Thýskalands og ad mér skyldist langleidina til Hollands. Ég bjóst alla vega vid tví. Og ég aetladi sko ad vera í Hollandi á laugardegi!
Vid maeltum okkur mót á lestarstödinni og vid rétt nádum í skottid á lest sem myndi fara med okkur til Cheb, sem er einmitt rétt vid landamaeri Thýskalands. Miro var í rosa studi og drakk bjór og fékk sér jónu og ég veit ekki hvad. Ég var ad vonum threytt og dösud af verkjalyfjum og slappleika. Thó öll önnur annars, hafdi mjög hresstststst vid ad ákveda ad fara thrátt fyrir allt.
Jaeja.
Sem betur fer barst nú talid ad ferdinni og hvort vid aettum ad skipta thar eda hér og bla bla... Miro spurdi hvenaer ég vildi vera komin til Hollands.
-Nú, á morgun audvitad.
-Á morgun? Thú veist ad thad er laugardagur á morgun.
-Já.
-Thad gengur aldrei.
-Ha?!
Og Miro loksins lauk upp augum mínum fyrir tví ad hann áaetladi 2 sólarhringa í thessa ferd, med 57 mismunandi HAEGUM lestum. Ó nei. Og reiknadi med tví ad bída jafnvel yfir nóttina í Cheb.
Ha?!
Ég ákvad strax og sagdi honum ad ef vid ekki naedum neinu áfram frá Cheb myndi ég snúa vid!
Hann fór ad hlaegja. Ég var samt alveg ákvedin í thessu, enda hafdi ég enga tholinmaedi, löngun né threk til ad hanga med honum, reykjandi og drekkandi út í eitt, í 2 sólarhringa í haegum lestum. Nei takk.
Jaeja. Svona er thetta víst thegar fólk talar ekki saman...
Lestin stoppadi í Plžen og Miro spurdi hvort ég vaeri alveg ákvedin í thessu.
Já!
Thá sagdi hann ad vid gaetum eins farid út í Plžen.
Jaeja. Ókei. Vid út. Plžen!

Pilsner Urqell kemur frá Plzen. Thannig ad eigi var um margt annad ad raeda en ad kanna thessa vinsaelu landbúnadarafurd. Svo saejum vid hvad saeti. Öl var kneyfad í 3 tíma eda 4, og ég get fullyrt ad samferdamadur minn drakk 6 könnur á medan ég rembdist vid ad sötra 3! Svo fórum vid aftur á lestarstödina og thá var Miro ordinn drukkinn. Ég var hins vegar med fulle fem, thótt annad maetti vitaskuld aetla midad vid thá adstödu sem ég var búin ad koma mér í!

Thetta var svo mikil sveitamennska tharna í Plzen ad stödin var laest og fyrir utan héngu nokkrar hraedur og bidu thess ad opnad yrdi. Minnti mig á Ártún - bidstad daudans - sem lokadi (lokar?) alltaf klukkan 23 30 svo aumir íbúar Mosfellsbaejar t.d. sem allt sitt áttu undir samgöngum Almenningsvagna í thá daga ad mig minnir, máttu húka úti í skafrenningi og sjúga upp í nefid (tví eins og thid vitid thá eru Íslendingar ólíkt Evrópubúum ekki mikid fyrir ad snýta sér..)....
Kommúnisminn.. alltaf skýtur hann upp kollinum. Svo var nú loksins opnad og thá var klukkustund í lest til Pragar og álíka langt í adra til Cheb svo thetta var nú aldeilis gráupplagt eins og mamma myndi segja. Lestarstödin var ákaflega vel upplýst. Einhverjar kommastyttur voru thar sjáanlegar og eins myndir af vinnandi fólki. Nöfn ungra hermanna er létust í strídinu seinna voru skrád á steinplötu í veggnum. Tharna voru einnig fullir unglingar í hermannabúningum.
Ég keypti lestarmida í einhverjum sjálfssala og var hann furdu ódýr. Hm...
Loksins var lestin komin ad förum (?!) og vid Miro kvöddumst og ég vona ad hann hafi meikad thad yfir Thýskaland! Hann thurfti nú ekki ad vera í Maastricht fyrr en á thridjudag svo hann hefur aldeilis haft naegan tíma...
Svo dottadi ég tharna í lestinni og lestarmadurinn kom ad stimpla midana og spurdi hvort ég vaeri med einhvern ákvedin passa sem tharf ad sýna kaupi madur mida af ódýru gerdinni!!
AE AE.
-Nei tví midur. Ég vissi thad ekki. Hvar átti ég thá ad kaupa mida?
Ég hlýt ad hafa verid umkomuleysid uppmálad tví hann haetti vid ad rukka mig um 400 krónurnar sem eru í húfi vid slíku og thvílíku broti. Gudi sé lof og dýrd.
Ég var komin til Prag klukkan 6. Hlavní Nadrází idadi af lífi og fjöri. Fólk ad fara á skídi eda koma af skídum var í miklum meirihluta. Ég vildi ad ég aetti skídi. Eda kynni alla vega á skídi. Kyng.
Ég thurfti audvitad ad bída í 7 ár eftir sporvagni og svo loksins komst ég heim. Vakti Sabínu sem gisti yfir helgina. Lagdi mig svo og svo vaknadi Sabína og fór ad laga kaffi og Neva kom og ég fór bara á faetur eftir 3 tíma svefn og vid fórum ad versla..

Ógn og ske.

Nú glími ég vid Dilemmu Daudans, hvort ég eigi ad fara til Hollands edur ei.
Mér lídur betur í munninum og yfirleitt... en veit samt ei.
Hvad gerir madur í svona adstödu?

Stundum er erfitt ad kunna ekki tungumál til hlýtar, eda í thad minnsta thad illa ad madur er enn ad mismaela sig.
Ádan bad ég til daemis um 200gr af saelgaeti en ekki 20 eins og ég aetladi mér. Uppskar ég tví 200grömm af sykrudu hlaupi, sem var alls ekki aeskilegt.

Í kvöld er árshátíd í Tónó, thó thad komi mér svo sem ekki beint vid.
Tónó.. thad er langt sídan ég var thar...

Tinna

Ég er brjálud í ost thessa dagana.. súrt ad geta ekki tuggid almennilega..

Cheese Test: What type of cheese are you?

Laeknisheimsókn.

Ádan var ég hjá laekni, af tví ad sídan í gaer hefur hrjád mig einhver undarlegur verkur í kjálkanum, samt lídur mér eins og thetta sé innvortis og thad er sárt ad opna munninn mikid og kyngja... hraedileg hraedileg örlög!!!!
Laeknirinn sem var ung kona gaf resept fyrir verkjalyfjum og sagdi mér ad fara heim og slappa af. Langt sídan einhver hefur sagt mér ad gera thad! En ég er nú ekki alveg í studi til thess, enda aetladi ég mér helst ad fara til Hollands um helgina, og ef einhver er med símann hjá Stefaníu má hann gjarnan senda mér thad í pósti. Eda einhvern veginn.
En ef ég slappa bara alveg af í dag thá kannski get ég samt farid til Hollands.
Holland!

Ae en thessi verkur er hin mesta vidurstigd.
Á.
Í gaer fór ég á frábaera tónleika í Martinusalnum í músikakademíunni. Fyrst var frumflutt tékkneskt verk fyrir strengjasveit og selló. Naest var óbókonsert eftir Mozart og loks verk eftir Peter Eben, fyrir strengjasveit. Svo fór ég og drakk vín med óbóleikaranum og systur hans og hlýddi tví ekki á Beethoven 4. Skamm skamm?

I am an imaginary number 1i I don't really exist _

what number are you?

this quiz by orsa


Já, thetta er alla vega í stíl vid andleysid sem hefur hrjád mig undanfarna mánudi, en ég komst ad tví í gaer er ég fylltist andagift vid ad hlýda á óbókonsert Mozarts, leikinn af Vilem Veverka.

Dej mi, prosím, humor, Páne.. Drottinn minn, gef mér húmor..

Thad er erfitt ad vera kona.
Ekki aetla ég ad ordlengja thad, en sú kúgun sem konan hefur mátt thola í gegnum tídina hlýtur ad vera karlmanninum óskiljanleg. Og yfirleitt er tad aumingjans karlmadurinn sem hefur verid valdur ad kúgun konnunnar. Thetta er erfitt líf.
Jaeja, en ég, hin unga kona, var í lidinni viku í miklu uppnámi og reid yfir tilvist meirihluta karlkynsins. Thurfti ég naudsynlega ad eiga samskipti vid vinveitta persónu vegna thessa, og lagdi tví leid mína upp í Žižkov, skuggahverfi Pragar. Vegna lélegra vegaleidbeininga og minnar áttavillu ratadi ég ekki strax á réttan stad, en var komin á rétta braut er lögreglubíll nam stadar fyrir mér, svo ég gaeti farid yfir götu. Ég var ad vonum nokkud hissa á thessu. Thó vard undrun mín ennthá meiri er lögreglubíllinn fór ad haegja á sér, sveigdi uppá gangstéttina í leidinni, thröngvadi mér innar á gangstéttina, rúda skrúfadist nidur og einhver bad um skilríki: PASSPORT.

Undarleg vinnubrögd?

Gudi sé lof og dýrd, ég var med vegabréfid mitt á mér og rétti thad inn í bílinn. Út úr bílnum stigu 2 lögreglumenn og jafnmargir urdu eftir inni í bílnum. Brjálad ad gera hjá löggunni - 4 menn í einum bíl á midvikudagskvöldi. Eins gott ad their thurfi ekki ad handtaka mjög marga í einu, ha!
Jaeja.. titill vegabréfsins er ávallt jafnspennandi: ,,Ísland!" blablablalba..spennandi vidfangsefni. Ég var thó ad minnsta kosti búin ad afsanna ad ég vaeri rússnesk mella. Aumingjans blessadir lögreglumennirnir. Vadandi um í slori mannlífsins daginn út og inn, líklegast eitt af vanthakklátari störfum heimsins. Thau eru mörg, hin vanthakklátu störf í heimi thessum.
Their vildu strax fara ad vaena mig um útrunna vegabréfsáritun og allt thad, hringdu í eitthvert útlendingaeftirlit og allt. Spurdu spurninga. Ég vard allt í einu pirrud, rak hausinn inn í bíllinn og bad thá allra vinsamlegast, ég vaeri ad flýta mér og their vildu bara ná af mér peningum.

Thetta féll ekki í kramid hjá herra lögreglumanninum sem sat vid stýrid.

Hann horfdi grimmilega og ógnandi í augun á mér á medan hann hrópadi (nánast)
HVAD HALDID THÉR AD VID SÉUM! KANNSKI ER THAD THANNIG Á THESSU ÍSLANDI, EN EKKI HÉRNA!!!BLABLABLA

Ég ákvad ad thegja. Enda hafa faest ord minnsta ábyrgd. Reyndi ad hafa kurteisileg samskipti vid aumingjana sem stódu tharna á gangstéttinni vid hlidina á mér, en thad var augljóst ad their álitu mig hundaskít. Vissu samt alveg upp á sig sökina med peningana, thótt their létu eins og their hefdu aldrei heyrt annad eins.
,,Jájá, er thad thannig á Íslandi, ad löggan reynir ad hafa peninga af fólki!"!!!! Ég lagdist á baen og hugkvaemdist ekki ad nefna ad á Íslandi vaeri löggan yfir höfud ekki ad keyra um á kvöldin og spyrja fólk um passport. En theri voru óupplýstir thessi grey, og valdid í hvers nafni their voru tharna virtist gefa theim einhvern ósýnilegan og ógnarháan pall. Ég var ekkert. Their reyndu ekki einu sinni ad vera kurteisir, heldur voru ruddalegir og reyndu ad hraeda mig.
Ad lokum fékk ég passann til baka og their óku burt.
Ég var í rauninni mjög heppin, thar sem ég hafdi sagst bara vera í heimsókn, ef ég hefdi sagst vera ad laera hefdu teir kannski farid ad kvarta yfir tví ad ég vaeri ekki med vegabréfsáritun og blablabla. Ég nennti engu veseni. En their hefdu hins vegar getad spurt hvar ég byggi og eitthvad slíkt, en thad gerdu theri ekki, sem betur fer. Hugsid ykkur ef ég hefdi nú ekki einu sinni verid med passann á mér!?
Tharna sjáidi nú hvad kommúnisminn gerdi thessu fólki. Engin virding borin fyrir einum einasta hlut, hvad thá lifandi mönnum. Eftir á var mér brugdid en thad lagadist.
Breytti samt algerlega sýn minni á thjódfélagid og thessum veruleika, sem enn er ekki fullkomlega frjáls.


Annars var helgin róleg í fadmi Čejkafjölskyldunnar í Hlinsko. Buchtur buchtur buchtur, fyrirlestur um Ísland hjá aeskulýdsfélaginu haldinn af hinum tékkneska Jirka Kučerova sem heimsótt hefur Ísland margsinnis og gekk nú sídast yfir hálendid thvert í sumar! Lýsti tví medal annars hvernig hinir fátaeku Tékkar hirtu franskar kartöflur og matarafganga af bordum í sjoppunum!! Meiri buchtur og saetabraud, te og eplastrudel, aldrei framar mun mig hungra.
Og nú fer ég loksins ad drífa mig í skólann.
Tinna Oddan.

Enn og aftur reyni ég ad samasama tilvist mína einhverju aedra formi... klisja er ég, klisja....

You are Poetry.
You are often the most emotional of the arts. You
are introverted, in that you tend to let people
come to you rather than trying to get their
attention. You get along well with Music and
Literature.


What form of art are you?
brought to you by Quizilla

VISTARBAND

Heimavist.
Ogn og skelfing er ad bua vid slik og tvilik kjor. Sidan eg kom hefur mer verid saemilega svefnsamt i eina nott. I nott var eg si og ae ad vakna upp af (v)aerum svefni vid umgang sambylinga minna, sem enn eru mer frekar okunnugt folk sem eg nenni alls ekki ad kynnast strax. Tad var ekki fyrr en eg trod eyrnatoppum i min eyru ad eg festi blund. Her er allt svo tomt ad minnsta skref verdur ad haum skelli, og svo leyfir folk ser ad tala hastofum og hafa samfarir i sturtunni alla nottina! Undir morgun er tad sidan ordid svo forkaelt ad tad fer ad raeskja sig og hraekja sem mest tad ma. Eg brjalast!!!
En vid skulum vona ad tetta lagist tegar onnin byrjar og folk haettir ad eiga svona mikid fri. Annars laet eg flytja mig!
Nuna er til damis einhver i fotbolta frammi a gangi. Hjalp! Helvitis Ungverjar. Kannski eru tau meira ad segja i glimu. Hvad veit eg. Privasi er nokkud sem ekki hefur nokkra merkingu her a bae. Og ta a eg ekki bara vid ad tad fari i taugarnar a mer ad geta ekki valsad um allsber eda hvad tad er sem mer finnst felast i privasiiunu (eda einkalifi) heldur er eg um leid neydd til ad horfa upp a "samlifi" hinna, hvada mat teir elda og hvernig, hvernig tannkrem teir nota, hvernig eldhusahold teir eiga, hvernig klosettpappirinn teirra er a litinn, og tetta er folk sem byr ekki einu sinni i herberginu minu! Tha versnar allt, tha faer madur innsyn i t.d. tad hvernig vidkomandi kreistir bolur og hve oft, hvernig svitalyktin er af honum og eiginlega bara alla osidi sem folk temur ser, eins og til daemis ad kaupa karamelluissosu og drekka hana af stut. hm. Og hvada ogedslega mat folki dettur i hug ad elda. My god.
A sunnudaginn var eg i hadegismat hja Viktor og Moniku Zarstvi, teim odlingshjonum. Tad voru oll oskop af folki einnig og vid atum supu og knedliky og svo voru meira ad segja kvargfylltar buchtur... uppahaldid mitt, buchtur.. mmm...

...hlátur og gleymska...

Saelir hlustendur gódir.
Ég hef ákvedid ad halda úti tveimur blokkum hér í Prag.
Verdur önnur tileinkud mér og mínu ástandi thann daginn (thad er thessi sída) en hin sídari verdur helgud rannsónum mínum á umhverfi og adstaedum hér í landi.

Hér er annars farid ad kólna og ég hef átt fullt í fangi vid ad heimsaekja gamla vini og kunningja.
Á midvikudaginn fór ég sem sagt til Önnu og Karels. Drakk og vín og slivovice og át köku og kanínu og svo hlustudum vid á David Bowie til klukkan 22. Var ég thá leyst út med gjöfum, mandarínum og kiwi, kökusneid, og stórum bolla (sem mig vanhagadi einkum um) ásamt bakpoka undir allt saman. En hann er nú bara í láni. Daginn eftir lánadi Anna mér svo sinn gamla síma og er nú haegt ad ná í mig á telefóníska vegu einnig.
Á fimmtudaginn var ég bodin í mat til Barboru píanókennara og hún sýndi mér myndir frá ferd sinni og unnustanum til Noregs um jólin. Hún er mikill Noregsaddáandi og talar fullkomna norsku!!! Fólki er ekki fisjad saman hér í landi.
Eftir heimsóknina var ég búin ad plana mikid plott, thad var ad maeta á kóraefingu og varla nokkur madur vissi ad ég vaeri vaentanleg. Thessi óvartkoma lukkadist svona líka vel og allir (eda ad minnsta kosti margir) klöppudu!!! Thad var gott ad koma aftur thangad. Eftir ad hafa sungid í gegnum einhverja hryllingsmessu fórum vid á literarní kavarna og ég dustadi enn frekar rykid af tékkneskunni, sem thrátt fyrir allt virdist hafa haldid sér ágaetlega. Nokkur okkar endudum heima hjá einum kórfélaga sem átti raudvín og thess utan marga fermetra af svefnplássi handa okkur.
Ég er komin yfir menningarsjokkid sem ég einhverra hluta vegna vard fyrir fyrst í stad. Í gaerkvöldi hugsadi ég: Af hverju fór ég nokkurn tímann hédan? (En thá var ég líka ad gaeda mér á hermelin. (marineradur ostur...))

Praha Braha

Thad er ad öllu leyti ótrúlegt ad vera komin aftur til Prag.
Thad var yndislegt ad hitta aftur Önnu og Karel, thau tóku audvitad á móti mér á lestarstödinni og Karel bar töskuna thungu... med krafta í kögglum madurinn sá.
Ferdinni var heitid til Větrník, eda myllunnar.
Ég var öll aest af umkomulausri gledi og hló og skríkti yfir kvenmannsröddinni í nedanjardarlestinni sem tilkynnti jafnódum lestarstoppin. Thetta var thá ekki draumur eftir allt saman... upphrópunarmerki.. sem ég kann ekki ad slá inn og ekki heldur sviga... svigi lokast..
Byrjadi audvitad strax ad bjagast á tékkneskunni og finn ad tad tarf ad reita smá arfa á theim bae.
Konurnar í Větrník tóku hljódlega á móti mér, í 9ÍYÍ´´´˙`˛°`˙´˙˛°˘^~~~ß$>* SORRÝ.. Thetta lyklabord er alveg ad fara med mig..
en tad er allt svo annad en sídast er mig bar tarna ad gardi í fyrsta sinn á aevinni og einhver kelling aepti á mig á einhverju máli sem ég skildi ekki ord í.
Og vit menn= herbergi beid mín í Blok IV... Í fyrra bjó ég í A vaeng.
Nú, vid héldum áfram för ad IV. blok, Karel von Všepadl töskuberi sem ávallt. Konan í afgreidslunni mundií meira ad segja eftir mér, sjálf med nýlitad fjólublátt hár. Ég spurdi hvort einhver byggi í herberginu og svarid kom um hael ,,Nějaka česká divka°..einhver tékknesk stelpa og ég flissadi.
Haedin var mannlaus er okkur bar ad gardi og thessi tékkneska stelpa fjarri gódu gamni. Ég henti inn mínu hafurtaski og svo fórum vid thrjú á hospodu og drukkum bjór.
Mér sýnast sambýlingar mínir á haedinni vera utanbaejarTékkar mest.. eins og madur sjálfur er.. utanadlandilid.. Herbergisfélaginn hefur hins vegar ekki látid sjá sig, sem stydur kenningu mína um ad hún sé utan ad landi enn frekar. Ég held jafnvel ad hún geti verid frá Brno.. alla vega var hún á tónleikum tar í borg um jólin, skv. einhverju plakati upp á vegg.
En í dag er nafnadagur Jarmilu og tví mun ég halda til Önnu og Karels er thau munu heidra forstjóra Dvořakssafnsins og módur Önnu, Jarmilu, med tví ad elda handa henni héra eda kanínu.
Thad verdur gaman.
Ég hef lokid öllum bjúrakratískum skyldum med tví ad rita nafn mitt og faedingardag á 5 mismunandi skjöl og plögg í dag og er med eindaemum fegin ad tví öllu saman sé lokid.
Gódar stundir
Tinna Sigurdardóttir
19. 08. 1981