(p.s.)

Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band


Which Beatles Album Are You?
brought to you by Quizilla

Secret of Longevity..

Þetta er magnað. Smellið á "Begin your journey" og hafið hljóðið á!

Alle fortellende og dramatisk diktning handler om mennesker eller menneskeliknende vesener.

Góðar og slæmar fréttir

Eru slæmar fréttir kannski innst inni góðar fréttir? Og þær góðu að sama skapi slæmar?
Svar í næsta þætti.

Hangs (Vwati-la)

Eins og íslenskan er nú fallegt mál er alveg með eindæmum óspennandi að lesa um samfall lykkju e-sins og e-s, eða á og ó, hvað þá öfugan rithátt ei (ie). Nei, ég hefði meiri skemmtun af að rannsaka uppbyggingu kreóleraðra pidgin-mála, en ég held að öll kreól-mál séu það einmitt. Í kreólskunni sem töluð er í karabíska hafinu er greininum skeytt fyrir aftan orðið. "Vwati-la" þýðir semsagt á frönsku "la voiture" á Guadeloupe og Norður-Dominique, en er "loto-a" á Haítí, Suður-Dominique, Martinique, St-Lucie og Grenadine. Setningafræðin virðist líka vera afar flókin, þar sem morfemum eða þessum greini er skeytt sí og æ þarna eitthvert aftaní, að því er mér virðist við fyrsta lestur þessarar ágætu bókar "Grammaire Créole" eftir Jean Bernabé og er gjöf frá tengdamóður minni. Dæmi:
Eti pyébwa-a (greinirinn góði) ki té douvan kay Pyé a?
og á frönsku: Oú est l'arbre qui était devant la maison de Pierre?
=Hvar er tréð sem var fyrir framan húsið hans Pierre?
Fyrra a-ið vísar til trésins, l'arbre, pyébwa-a og er einhvers greinir eða jafnvel ábendingarfornafn... en í seinna skiptið skilst mér af lestrinum að það sé hálfbendings eignarfornafn, hans Pierres...

Já, þessa list langar mig að tileinka mér áður en við förum út, 22. desember.. vívívívíví! En því miður bíða mín bölvaðar breytingar tvíhljóðanna og verkefni skal skila fyrir miðnætti....

Er einhver til í bíó klukkan 18 fyrir krónur 400.-??
Eða er fólk alveg hætt að tala við mann hérna á blokkinni??

Hey, kann einhver að búa til hlekk fyrir lag á bloggpósti?

"Yggld og grett á brá"

Ég hata ugluna og alla stjórnsýslu í hugvísindadeild!

Upprisin er hún

Jæja nenni ekki lengur að hanga.
Sérstaklega þar sem hann Håvard Gimse er að spila með sinfó í kvöld. Kappann þann sótti ég heim til Þrándheims í Noregi sumarið tvöþúsundogtvö, en þá var ég ennþá í nánu sambandi við blessað klavírið, og spilaði listilega fyrir hann og aðra í Þrándheimi. Með í för voru Sturlaugur Björnsson, Ella Vala Ármannsdóttir og Svafa Þórhallsdóttir en þetta fólk hefur síðan sigrað heiminn oftar en einu sinni. (Reyndar var í sömu ferð stundað heljarinnar kynsvall og fyllerí og ég man ekki betur en að ég hafi komið mér í þær aðstæður að spila þunn á tónleikum í konunglega bókasafninu í Þrándheimi, en til marks um snilli mína við hljóðfærið á þeim tíma tók ekki nokkur maður eftir því. Þá voru rímur kveðnar og rappaðar á víxl og við urðum ótrúlega leikin í að hvísla "vi er deltagere på Olavsfestdagene kammermusikkurs" á öllum tónleikum sem við fórum á svo við fengjum frítt. Þetta fannst okkur alveg hræðilega fyndið einnig og enn í dag finnst mér ekkert mál hafa jafnmikinn húmor innbyggðan og norska.)

Í gær var ég uppi í tónó og fylltist ótrúlegri eftirsjá yfir að hafa hætt að læra á píanó.

Hún gekk út og hengdi sig.

Blanko

Ég get svo svarið það að það er annar október og ég er svoleiðis á kúpunni sem frekast má vera. Mætti halda að ég hefði fæðst með yfirdrátt! Ég meina það. Í fyrsta lagi kostaði Össurarævintýrið arm og legg, og VÍS tryggingin sem ég keypti líka í síðasta mánuði, þegar ég frétti að það væru rottur í húsinu á móti og þyrfti hugsanlega að brjóta upp gólf í forstofunni til að laga eitthvað helvxxxx frárennslisrör úr því húsi, þá er það skatturinn sem sá sér hag í að krefja mig um krónur fjörutíu og eitthvað þúsund, mig aumingjann og vesalinginn sem aldrei hef nokkuð átt, og fara því snyrtilegar tíuþúsundkrónur af launareikningnum beint í vasa Halldórs Ásgrímssonar og félaga. Þá er það sú peningahít sem Tónlistarskólinn í Reykjavík hefur verið alveg síðan ég hóf þar fyrst nám, á því herrans ári 1997. Þeim finnst einnig við hæfi að dreifa greiðslum þessum á einungis fjögur skipti, svo það sé nú nógu helvíti mikið í hvert sinn. Og enn er ókeyptur flugmiði, gullúr handa unnusta og skartgripur handa tengdamóður, og ólagt inn á matarreikninginn. Ég held að næsta skref sé tvímælalaust að ganga út og hengja sig.