Eldur!

Hjálp. Ég er í losti. Hjarta mitt hamast og kaldan svita leggur af útlimum mínum.
Sem ég sat hér við eldhúsborðið við galopinn gluggann að reyna að drulla af færslu um Fást eftir Goethe, en aðallega þó að lesa óperustúdíóseftirpartíssyndajátningaemail helgarinnar (í 10. sinn) heyrði ég mjög skýrt mannamál hérna fyrir utan. Ég var svo sem ekkert að pæla í því þótt mér finndist raddirnar kannski soldið háværar og frekar há tónlist út úr bílnum. Nema svo finn ég skrýtna lykt.. og nema hvað, er ekki nema búið að kveikja í lítilli barnaregnhlífakerru sem hefur staðið hérna fyrir utan undir glugga nokkra hríð!! Ég hrópaði á strákana hvað í guðs logandi bænum væru þeir að gera með eld. Þeir svöruðu því til að eldurinn hefði þegar logað þegar þá bar að garði. Þessi útskýring var svolítið lengi á leiðinni í gegnum leiðslurnar hjá mér þangað til ég fattaði að ég heyrði í þeim löngu á undan lyktinni svo ég sagði að þeir hefðu víst kveikt eldinn því ég hefði heyrt í þeim í nokkrar mínútur allerede. Þá sagði annar þeirra að þetta hefði verið nýbyrjað að loga þegar þá bar að garði og reyndu að slökkva í kerrunni sem BY THE WAY skíðlogaði! Eftir þessa yfirlýsingu tóku þeir þrjú skref hægt afturá bak, inni í bíl og ruku af stað! (ok, smá ýkt, en það var þessi stemmning!)Þá var ég komin með símann á loft og hringdi í vini mína á 112, og náði bílnúmerinu í leiðinni. Svo fékk ég samband við lögguna og svo fór ég niður í þvottahús og fyllti vaskafat af vatni og slökkti snubbóttar eldtungurnar. Eftir þetta fékk ég adrenalínsjokk og er að borða kúskús af miklum móð, en það er einmitt fyrirtaks letingjafæða. Jæja, sjáumst, ELDHRESS í vikunni!
T.