Tinna verdur fórnarlamb thjófa.

Jæja. Thá er ég loksins komin heim til elsku Esbjergs. Frá Árósum. Nokkrum krónum, síma, uppáhaldspilsi, veski og greidslukorti, ökuskírteini, nærbuxum, náttkjól, nýju handklædi, mynd af afa Jóni og spennuboxi fátækari.
Já.
Bakpokanum mínum var STOLID.
Thad hlaut ad koma ad tví! Óskemmtilega reynsla. En ég segi tad enn og aftur, thad hlaut ad koma ad tví.
Og hvad getur madur gert? Ég var í heimsókn hjá Line Karkov vinkonu minni og tad var einhver ógurlega húsfest hjá henni, en hún býr med 8 manns í risastóru húsi. Tetta var svaka undergroundparty, opinn bar og allt brjálad. Ég uppgötvadi ad bakpokinn, sem var inni í eldhúsi sem er alls ekki í ,,centrumi" hússins, tegar ég var ad fara ad sofa og vid tók brjálud internetleit ad símanúmerum til ad hringja í tegar madur lendir í tessum adstædum. Ég mun setja tessa hlekki hér á síduna mína, svo ef tid lendid vidlíka hremmingum vitid tid hvert á ad leita! Ó Ó.
Svo vaknadi ég snemma, tók mal minn (snyrtitöskuna sem af einhverjum orsökum var skilin eftir á bordinu) og gekk út í strætóskili, med vidkomu á bensínstöd til ad spyrja hvad tímanum lidi.
Helgi var SEM BETUR FER LATUR Í MORGUN OG NENNTI EKKI Í RÆKTINA tannig ad hann tók mér opnum örmum og hughreysti mig í minni óheppni (sem olli mér thó ekki miklu hugarangri svoleidis). Hann gaf mér ad borda og svo fórum vid í yndislega fjöruferd og týndum steina í hans stórkostlegu flík sem hann er ad hanna. Fjaran í Árósum var frábær! En thad jafnast audvitad ekkert á vid íslenska fjöru..
En eftir fjörferdina fórum vid nidur í bæ og á kaffihús og fengum okkur kanilkaffi í tilefni dagsins. Og svo lánadi hann Helgi mér fyrir farinu heim og ég stökk af stad í lestina.. med nýja jólakjólin sem ég skildi sem betur fer eftir heima hjá Helga! Og Ásta beid mín med matinn tegar heim kom, og gott ef björgunarsveit Esbjerg var ekki bara í startholunum ad fara ad leita ad mér.. jedúddamía.. Svo hringdi ég í Armeen og ég fer í tíma til hennar klukkan 9 á tridjudagsmorgun. Hún er ædisleg. Á föstudaginn heyrdi ég eina stelpu sem hún kennir syngja lokaprófsprógramm og tad var unadur.
Og senn lídur ad sængetid. En ég get ekki látid hjá lída ad minnast tess ad í gær hitti ég líka Seiko á msn. Afar inspírerandi. Datt í hug ad skreppa til Japan frá Ameríku... svona milli jóla og nýárs...
Helgi minn, takka tér fyrir daginn, elsku besti!