conversation

Aftur er ég sest hér fyrir framan tölvuna og veit að verkefni vinnunar bíða mín, þ.e. leggja á borð og undirbúa kvöldmáltíðina miklu, fyrir tuttuga og eina manneskju.
En á sama tíma get ég ekki annað en leyft síðsumarsdepurðinni að laumast inn í mitt síðrómantíska hjarta og fundið fyrir eftirsjá en þó eilítillar tilhlökkunar einnig, og saknað og vonað.

Ég er nefninlega á dálitlum bömmer yfir að vera að fara í HÍ.
Eins og hí. Hí á þig! Hí á þig! Aumingji!
Fólk lýsir yfir almennri eftirsjá minni með þessa ákvörðun, að ég væri betur sett annars staðar en hér á þessu ljóta landi þar sem fólk snýst í kringum brjóstastækkanir og bjórdrykkju, og kannski eitthvað aðeins vitsmunalegra einnig. En samt ekki.

"Nú, varstu ekki búin að læra íslensku?"
-Eh... ja....

HÍ á mig.