Vöðvabólg

Ég eyddi svo miklu með vísakortinu í gær að ég er með vöðvabólgu í dag. Verð að fara að fara í þetta nudd sem hún Tobba gaf mér í afmælisgjöf.

En annars vildi ég segja að grasið er ekki alltaf grænna hinum megin.

Er í allt kvöld búin að velta fyrir mér barna/foreldrapólitíkinni: Á ég að láta bólusetja barnið mitt? Þótt undarlegt megi virðast eru um heim allan starfrækt samtök sem mæla gegn þessari eiturísetningu, og ég get ekki sagt að ég sé hrifin af henni. En ég er heldur ekki hrifin af barnaveikinni. Hvað um það, barnið mitt fór ósprautað af heilsugæslunni í dag, hver veit hvað gerist næst. Læknirinn var ekki hrifinn og sagði að þetta væri vanræksla á hæsta stigi og ætti að tilkynna til barnaverndrayfirvalda. Þess vegna var eǵ með samviskubit í allan dag. En það er nú í lagi að kynna sér allar hliðar málsins, ekki satt?
Að vera giftur er eilífar samningaviðræður, að eiga barn eru endalausar pólitískar uppeldislegar ákvarðanir. Á að láta skíra, á að bólusetja, hvernig leikskóla á að velja, kynbundinn, óhlutstæðan, nátturuvænan eða stefnulausan? Á barnið að borða kjöt? Á barnið að borða mat? Á það á vera á brjósti? Taubleyjur? Bréfbleyjur? Ungbarnasund? Ungbarnagolf? Má það horfa á tölvuskjá, eða heyra í farsíma?
Og svo framvegis.
Þið heyrið að ég er uppgefin.