ógleymanlegt andartak og "Ó, hve létt er mitt skóhljóð"

Ég verð að segja frá því, þrátt fyrir hina ósmekklegu færslu hér að neðan, að á laugardaginn urðu þau tíðindi að ég var á gangi í miðborg Reykjavíkur laugardaginn 5. mars sl., nánar tiltekið á Bergþórugötu og sem mér er gengið framhjá Hótel Holti strollar þar mannfjöldi nokkur út. Tveir menn ganga á undan mér á gangstéttinni, og greinilegt að annar þeirra heyrði tiplið í fínu nýju appelsínugulu skónum mínum. Varð honum og litið við við mitt létta skóhljóð og viti menn! Þetta var enginn annar en sjálfur Jose Carreras!!!!!!! Með hatt! Ég vatt mér að sjálfsögðu upp að honum strax og heilsaði honum á ítölsku. Sagðist vera ósgjanlega efnileg söngkona og hvort hann væri ekki til í að taka mig í tíma, svona rétt fyrir konsert! Hann tók vel í það og gaf mér númerið sitt.

(Allt sem ritað er eftir "með hatt!" er lygi.)